Lata dwudzieste, lata czterdzieste

Wynalazłam i zdobyłam bardzo wiekowe polskie wydanie "Alicji". Oto mój skarb - najstarsze wydanie w mojej kolekcji:

Lewis Carroll

Ala w Krainie Czarów

Nakład Gebethnera i Wolffa, Warszawa 1947

wydanie 4

wolny przekład z angielskiego Maria Morawska,

wiersze przełożył Antoni Lange,

ilustracjami ozdobił K. Mackiewicz

Tłumaczenie Marii Morawskiej (a raczej "wolny przekład") było drugim polskim tłumaczeniem "Alicji w Krainie Czarów". Pierwsze, autorstwa Adeli S. (pełne nazwisko tłumaczki nie jest znane) z 1910 r. zniknęło bez śladu a o jego istnieniu wiemy tylko ze wzmianek bibliograficznych (dopisek z września 2014r. - tekst jednak nie zaginął, zapraszam tutaj). Tekst przekładu zawarty w powyższej książce powstał w 1927 roku, przed wojną ukazały się 3 wydania, a po wojnie w 1947 roku to, które widzimy. Cechą charakterystyczną tekstu jest to, iż często tłumaczka zastępuje tekst Carrolla własnym, w wyniku czego niektóre akapity są dłuższe niż oryginał. Inna ciekawostka dotyczy zmian w późniejszych wydaniach tego tłumaczenia - imię zmieniono na Alicja (zamiast Ali), zmieniono także tekst, zastępując formy czasowników: z czas teraźniejszego na przeszły.

Moja książka jest nieco sfatygowana (rozerwania, plamy) i brakuje jej 32 stron (arkusz drukarski), ale i tak jestem z niej bardzo dumna. Przed chwilą sprawdziłam w katalogach bibliotek i to wydanie ma tylko 1 biblioteka w Polsce! Znaleźć ją można w Bibliotece Publicznej m. st. Warszawy, w Bibliotece Narodowej nie mają tego skarbu!

Ciekawostką są nie znane mi dotąd ilustracje autorstwa K. Mackiewicza:

 Ala i Pan Gąsienica,

 

Kapelusznik przed sądem,

"jesteście tylko zwykłą talią kart ".

Ilustracje noszą piętno czasu, kiedy powstały - Ala zdecydowanie w stylu lat dwudziestych, prawda? Niektóre fragmenty ilustracji ktoś "dokolorował" kopiowym ołówkiem doskonałej jakości, dzięki czemu nie mogę wymazać tych szarości gumką :-)

Niesamowite uczucie - trzymać w dłoniach tę książkę, która przetrwała tyle lat i zawirowań historii.